Tim Grimm, 30 april samen met violist Diederik van Wassenaer

http://www.timgrimm.com

Tim Grimm was niet van plan om in 2020-2021 songs voor een nieuw album te schrijven en uit te brengen, maar dat was voordat de wereld op zijn kop werd gezet, voordat maskers en de anderhalve-meter maatschappij  de norm werden … voordat concerten geannuleerd en theaters gesloten werden… voordat de sociale angst en het sociale barbarisme van Trump’s presidentschap schijnbaar ondraaglijk werden – Grimm heeft vaak het gevoel dat alle liedjes liefdesliedjes of politieke liedjes zijn. En in tijden als deze zijn ze voor hem vaak één en dezelfde.

In de negen tracks op het album GONE zingt Tim Grimm  over dromen uit het verleden en heden, over persoonlijk en gemeenschappelijk verlies. In deze collectie songs beweegt hij behendig tussen duidelijke observaties en ongecompliceerde en verleidelijke metaforen

In A DREAM, met een weelderig strijkersarrangement (complimenten van Diederik van Wassenaer), communiceert Tim over dromerige tijden die kunnen dienen als markering van zowel het verleden als het heden, het consistente en het ongrijpbare, als de schaduw van wat er nog kan komen. CARRY US AWAY verlaat het sonische landschap met tokkelende gitaar , banjo en spookachtige mondharmonica. Een tijdloos bitterzoet liefdesliedje  vol pijn en melancholie. CADILLAC HEARSE voert het tempo weer op met een meeslepend verhaal over een onvergetelijke rit door landelijk Noord-Carolina in de jaren 60, en 25 TREES toont Grimm’s gave van eenvoudige observatie met lijsten met boeken en bomen die des te relevanter zijn geworden in deze tijd van de pandemie. LAUREL PEARL en JOSEPH CROSS zijn beide vsongs over verlies – twee heel verschillende kanten van dezelfde medaille. Laurel was nog maar een jong meisje uit Plymouth, MA, terwijl Joseph een oude indiaan, tot leven werd gewekt door de pen van Tim’s vriend, de helaas overleden Eric Taylor (ook een slachtoffer van 2020). Voor dit nummer rieo Grimm de hulp in van Taylor’s weduwe Susan in om harmonieën te zingen, en van vrienden James Gilmer (percussie) en Marco Feccio (elektrische gitaar) die beiden speelden en opnamen maakten met Eric. Het titelnummer van dit album bracht Grimm afgelopen najaar uit als single. Het wwas een veel gedraaid lied in de beter radioprogramma’s. In USA was het de Nummer Eén song van 2020 in de Folk DJ-hitlijsten. GONE werd ook genomineerd als Song of the Year in de International Folk Alliance Awards 2021.  DREAMING OF KING LEAR is het laatste nummer dat Tim voor dit album schreef. In 2020 verloren we  niet alleen John Prine (naar wie wordt verwezen in GONE), maar ook Eric Taylor, Michael Smith en David Olney. Deze drie meestersongwriters waren allen inspiratiebronnen voor Grimm, en in de loop der jaren had hij ze ge-host bij concerten in Indiana, deelde hij podia en festivals en toerde hij met hen door delen van de Verenigde Staten en Europa. Dit zijn unieke stemmen en spirits die uniek waren en zeer gemist zullen worden in de Americana wereld. Het album GONE sluit af met een reprise van A DREAM, een eenvoudigere en uitgeklede versie van dit angstaanjagend mooie nummer. Deze track is alleen beschikbaar op de Europese editie van dit album.

De familie van Tim Grimm staat opnieuw centraal in dit muzikale uitje. Vrouw, Jan, levert vocale harmonieën en mondharmonica. Ook is zij de co-schrijfster van 2 nummers…. De bas van zoon Connor verankert veel van deze melodieën…. En zoon, Jackson speelt de karakter bepalende banjo, gitaar en mandoline  partijen op de meeste songs.

Na zijn studie (Earlham) volgde Tim Grimm een ​​MFA in Theater aan de Universiteit van Michigan, waarna hij zich vestigde in Chicago. Daar studeerde hij, naast zijn theaterwerk, een korte tijd aan de Old Town School of Folk Music , begon hij liedjes te schrijven en op te treden. Hij vormde zijn eerste band: Tim Grimm en The True Hearts. Die nam 2 albums op: True Heart, Kind Mind en Broken Down Palace. Toen belde “Hollywood”, en Tim legde zijn gitaar en pen neer, en pakte ze bijna 10 jaar niet op.

Na in de jaren negentig in Los Angeles te hebben gewerkt (waar hij 2 seizoenen mee speelde in het NBC-drama Reasonable Doubts en in een aantal films waaronder Clear and Present Danger met Harrison Ford) keerde Tim terug naar huis, naar zijn roots; de bossen en kleine stadjes in het zuiden van Indiana waar hij opgroeide als zoon van onderwijzers en kleinzoon van boeren, Zijn terugkeer naar huis (Indiana) was een bewuste keuze om een ​​leven van betekenis te leiden in plaats van een leven van ‘succes’. Tims liedjes gaan veelal over het plattelands leven dat hem gevormd – songs rijk aan beschrijvende details en gezongen met warmte, intimiteit en de niet uit te bannen nationale romantiek van de familieboerderij en het helaas verdwijnende, landschap van landelijk Amerika.

Sindsdien heeft Tim een reeks veelgeprezen albums uitgebracht, toert hij bijna continu (sinds 2012 inclusief een uitgebreide jaarlijkse tour in Benelux) en vindt hij nog steeds tijd om op te acteren in het theater en om muziek te componeren voor speciale projecten & evenementen.

In 2005 werd Grimm gevraagd om muziek te componeren en op te treden in een productie van THE GRAPES OF WRATH in het Indiana Repertory Theatre en Syracuse Stage in New York. Zijn nummer uit het toneelstuk – The People’s Highway , kwam op zijn volgende album, The Back Fields dat vervolgens werd uitgeroepen tot Americana Album of the Year door de Just Plain Folks Music Awards – ’s werelds grootste onafhankelijke muziekprijzen.

In 2007 stelde Grimm een ​​concept-cd en toneelstuk samen met een aantal van de beste songwriters uit het Midwesten: Krista Detor, Carrie Newcomer, Tom Roznowski en Michael White. De opname, Wilderness Plots, was ontleend aan de korte verhalen van de bekende auteur Scott Russell Sanders en onderzocht de vestiging van de Amerikaanse wildernis in de Ohio River Valley-regio tussen de Revolutionaire Oorlog en de Burgeroorlog. Zowel een tv-documentaire als een tv-concertspecial waren EMMY AWARDS.

De titelsong van Tims laatste album ‘Gone’ was the Nummer Één meest gedraaide song op USA Folk Radio in 2020 en een jaar later (2021) de Nummer Twee meest gedraaide song op USA Folk Radio

De Tim Grimm website: Timgrimm.com

Europees management en boekingen: Bert de Ruiter / bert@cavalier-musicmanagement.com