Donderdagavond 3 oktober – Blueberry Blossom aanvang 20.00 uur, toegang is gratis na aanmelding via info@ericatheater.nl.

toegang is gratis, echter het bezoek dient wel aangekondigd te worden via info@ericatheater.nl. Er is plaats voor 90 bezoekers. na afloop kunt u in de donatie box uw vrijwillige bijdrage storten.


‘Liedjes uit het leven gegrepen’ Vrienden Palko, Jacqueline, Marjan, Kees, Ben, Joop en Albert gaan bijna allemaal richting hun pensioen, maar wie ze ziet en hoort, denkt dat ze nog in de bloei van hun leven zijn. Hun gedeelde interesse, Bluegrass-muziek, speelt daar ongetwijfeld een belangrijke rol in. Maaike Magazine woonde een oefenavond bij van ‘Blueberry Blossom’, waar de gemengd Lunterse en Edese band het boekje opendeed over waarom dit muziekgenre zoveel voor de vrienden betekent en hoe het hen op allerlei plekken door het hele land heeft gebracht, van Zeeland tot Terschelling. Het is warm genoeg om onder de overkapping in de achtertuin van Palko en Jacqueline samen te komen. Met elk bandlid dat binnendruppelt, is aan alles te horen hoe zeven-en-een-half jaar samen muziek maken mensen kan verbinden. Het is alsof de vrienden bij elkaar komen voor een borrel en het oefenen van de muziek een leuke bijkomstigheid is. Maar nog voordat de koffie op is en het interview kan beginnen, staan ze al klaar om het eerste lied te spelen. ZESSTEMMIG Palko speelt banjo, Jacqueline gebruikt een wasbord met een paar ijzeren vingerhoedjes voor het ritme, Marjan speelt viool ofwel ‘fiddle’ in deze context, Ben gitaar, Kees een soort liggende gitaar genaamd ‘dobro’ en Joop een gigantisch ogende en diep klinkende contrabas. Albert speelt accordeon. Overigens zingen alle bandleden samen soms wel zesstemmig, behalve Palko: “Ik ‘mag’ als enige niet zingen,” vertelt hij lachend. “Ik voel me daardoor ook wel weer een beetje speciaal.” Wat volgt is een imposante en tegelijkertijd ontroerende golf van samenkomende snaarmelodieën en zangpartijen, begeleid door subtiel ritmisch getik op een object waarmee je vroeger je kleren waste. ‘What have they done to the old home place, why did they tear it down? And why did I leave the plow in the field, and look for a job in the town?’ Vrij vertaald in het Nederlands zingt de groep: ‘Wat hebben ze met mijn vroegere thuis gedaan, waarom hebben ze het afgebroken? Waarom heb ik mijn ploeg in het veld laten staan en een baan in het dorp gezocht?’ TROOSTEND Hoewel Bluegrass-liedjes veelal opgewekt klinken, gaan de teksten zowel over de hoogste pieken als de diepste dalen van het leven. “De liedjes zijn uit het leven gegrepen”, legt Jacqueline uit als de band klaar is met spelen. “Je hebt geen geluidsversterking nodig. Je gaat gewoon bij elkaar staan en speelt.” Marjan vult aan: “De liedjes hebben een troostende werking, maar maken je ook weer vrolijk. Als mensen het horen, willen ze er vaak gelijk bij komen staan. Dat maakt het zo leuk om bijvoorbeeld op grasveldjes en campings te spelen.” “Bluegrass wordt niet meer zo wijd en breed gespeeld”, gaat Joop verder. “Maar als we het spelen, ontstaan er toch vaak spontane momenten met betrokkenen.” Palko weet waarom het genre dit effect op mensen heeft: “Bluegrass komt van oorsprong uit Amerika, waar in de 20e eeuw boerengemeenschappen uit de bergen op vrijdagavond bij elkaar kwamen om samen muziek te maken, na een week lang hard gewerkt te hebben. De liedjes gaan over alles waar de gemeenschappen in die tijd mee te maken kregen, van liefde tot reizen tot terechtstellingen van criminelen. Zo hadden de liedjes zelfs een informatieve functie, men wilde immers weten waarom iemand terecht werd gesteld.” Dit effect heeft de muziek ruim honderd jaar later nog steeds, alleen nu niet in boerengemeenschappen in Amerika, maar onder fysiotherapeuten en advocaten in Nederland. Respectievelijk Ben en Kees beoefenen deze beroepen nog steeds en Marjan is ombudsman bij de Universiteit Leiden. Palko, Jacqueline, Joop en Albert zijn de eerste die de werkkleding in de kast hebben gehangen na carrières in respectievelijk het notariaat, de edelsmederij, ICT en de luchtverkeersleiding. MUZIKAAL BEHANG Je zou denken dat Blueberry Blossom na zeven-en-een-half jaar vooral te vinden is op grote podia om mensen daar in aanraking te brengen met Bluegrass-muziek. Toch lijkt de band zich dicht bij het publiek het meest op zijn gemak te voelen. “We zijn de huisband van het Erica Theater in Ede”, legt Palko uit. “Jacqueline en ik zijn eigenaar van het theater, op 3 oktober geven we daar weer een concert. Daarnaast spelen we bijvoorbeeld vaak op culturele festivals en foodfestivals zoals Oerol op Terschelling, Eindeloos Eiland Festival in Zeeland en Eten op Rolletjes in Ede. We hoeven ons brood niet te verdienen met de muziek en we geven graag ruimte aan bands die dat wel willen.” “We spelen graag op dat soort festivals”, vertelt Ben. “We zijn dan vaak een soort ‘muzikaal behang’, achtergrondmuziek waar mensen tijdens het festival van kunnen genieten. Alleen het optreden in het Erica Theater is echt een concert, dan zijn wij de ‘hoofdact’.” Kees vervolgt: “Als mensen willen, kunnen ze ons ook boeken via onze website. We hebben wel allemaal onze eigen agenda, dus het is altijd even afwachten of iedereen ook daadwerkelijk kan.” Blueberry Blossom